banner728x90def
Nu ik dan peremptoir ben gesteld

Nu ik dan peremptoir ben gesteld: Elisabeth van der Schalk

Klaar?

Elisabeth van der Schalk‘De dag die je wist dat zou komen is eindelijk hier. Ben je er klaar voor? Kun je dat ooit echt zijn?’ Met dit citaat uit het ‘Koningslied’ begon ik eind februari van dit jaar mijn praatje op de borrel ter gelegenheid van mijn vertrek bij Van Diepen. Na een dienstverband van ruim 18 jaar – eerst bij de gooische vestiging van het kantoor en vanaf begin 2009 op de Maliebaan in Utrecht – afscheid nemen van je kantoor en kantoorgenoten voelt raar. Zeker als je de stap waagt om je eigen arbeidsrechtkantoor te starten. Een sprong in het diepe, waarbij ik alle ´vastigheid´ zou moeten loslaten. Niets voor mij, dacht ik altijd…

Als werkende moeder wonend in het Gooi en werkend in Utrecht op de arbeidsrechtsectie van een middelgroot advocatenkantoor was het de afgelopen jaren best een uitdaging om alle ballen in de lucht te houden. Regelmatig bekroop mij het gevoel op alle vlakken te kort te schieten: als moeder (als ik toch weer te laat vertrok uit Utrecht en mijn kinderen als allerlaatste ophaalde bij de bso), als echtgenote (als ik vanwege het jaarlijkse advocatenuitje op mijn trouwdag weer eens op pad was met mijn kantoorgenoten in plaats van mijn man) en als werknemer (als ik met een auto vol joelende jongens op weg naar de hockeytraining werd gebeld door de arbeidsrechtpartner met een spoedvraag).

Ik voelde een groeiende behoefte aan flexibiliteit en vooral het baas kunnen zijn over (de indeling van) mijn eigen werktijd. Ook de vrijheid om zelf de koers van mijn praktijk te bepalen en doorgroeimogelijkheden miste ik bij mijn oude kantoor. Dus besloot ik begin dit jaar – na lang wikken en wegen – de gok te nemen en die sprong naar een eigen kantoor ook écht te wagen.

Het nemen van die beslissing alleen al gaf een enorm gevoel van vrijheid. Het voortzetten en verder opbouwen van mijn arbeidsrechtpraktijk is een uitdaging, maar wel een hele leuke.

Ik bepaal hoe ik mijn acquisitie aanpak en ook beslissingen over de huisstijl en de website van mijn kantoor en over het investeren in bijvoorbeeld know how en een nieuwe computer, ‘mag’ ik zelf nemen.

Niet meer dagelijks in de file staan, maar op de fiets naar mijn kantoor in Huizen kunnen gaan. En – als de praktijk het toelaat – de dag starten met een rondje hardlopen en mijn net op de middelbare school gestarte dochter thuis kunnen opwachten met een kop thee.

Dat bevalt erg goed.

Natuurlijk zijn er ook nadelen. Als ik een verzoekschrift moet indienen ben ik de halve dag -niet declarabel- bezig met printen, kopiëren en het maken van ´setjes´, een klus die normaal door mijn secretaresse werd gedaan. De zekerheid van elk maand je vaste salaris op je bankrekening bijgeschreven te krijgen, ben ik kwijt. Maar de voordelen van het werken als zelfstandig advocaat wegen voor mij ruimschoots op tegen deze nadelen.

Dus na ruim een half jaar kan ik dan ook heel tevreden en trots zeggen:
ja, ik was er klaar voor!

Elisabeth van der Schalk stelt Mijke van den Brand uit Utrecht peremptoir.